Słowo Boże na dziś

[Coltrane]

(Łk 4,16-30)

Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu

udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu

księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było

napisane: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i

posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a

niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym

obwoływał rok łaski od Pana. Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy

wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. Począł więc mówić do

nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli. A wszyscy

przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które

płynęły z ust Jego. I mówili: Czy nie jest to syn Józefa? Wtedy rzekł do nich: Z

pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie;

dokonajże i tu w swojej ojczyźnie tego, co wydarzyło się, jak

słyszeliśmy, w Kafarnaum. I dodał: Zaprawdę, powiadam wam: żaden prorok nie jest mile

widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę, mówię wam: Wiele wdów było w

Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy

lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a

Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie

Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a

żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman. Na te słowa

wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwali Go z miejsca, wyrzucili

Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było

zbudowane, aby Go strącić. On jednak przeszedłszy pośród nich oddalił się.





Komentarz



Bóg obiecał, że tak jak Jezus zmartwychwstał, również my powstaniemy

z martwych. Zanim jednak to się stanie, musi być "pokorne kroczenie za Jego

krzyżem". Taką drogą podążała dzisiejsza patronka, bł. Bronisława

(ok.1200-1259), i inni święci. Wezwanie do pójścia za Chrystusem drogą

krzyża jest wpisane w Dobrą Nowinę, którą z całą mocą przekazywali

Apostołowie i nadal głosi Kościół. Na ile jesteśmy zdolni je

zrozumieć i przyjąć? Na ile jesteśmy gotowi pójść za Panem, naśladując Go w

niesieniu krzyża?

[KASIA]

łatwo powiedzieć Panie, idę , ale nie idę ,albo zawracam , gdy się przelęknę, trudu, albo droga wydaje mi się za trudna,

[Coltrane]

a czy Jezus mówił że będzie nam lekko ? nie, powiedział że droga którą idziemy jest wąska i ciernista - ale warto nią iść i to jest właśnie "iść pod prąd" ...



chodzi tu raczej o naszą gotowość pójścia tą drogą ...

[KASIA]

to jest właśnie "iść pod prąd" ...

ale z prądem szybciej się leci , bo Cię pcha w tył, więc tyle nie wiosłujesz,a pod prąd czasem wydaje się,że z miejsca nie ruszamy, ale jakbyś mi trochę powiosłował, albo wziął na plecy , to mogę sprobować.

[Coltrane]

czemu nie, o ile dam rady , Cyrenejczyków nigdy za wiele :)

[Coltrane]

Szczęść Boże !



(Łk 4,31-37)

Jezus udał się do Kafarnaum, miasta w Galilei, i tam nauczał w szabat.

Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy. A był w

synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on

krzyczeć wniebogłosy; Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku?

Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boży. Lecz Jezus rozkazał

mu surowo: Milcz i wyjdź z niego! Wtedy zły duch rzucił go na środek i

wyszedł z niego nie wyrządzając mu żadnej szkody. Wprawiło to wszystkich w

zdumienie i mówili między sobą: Cóż to za słowo? Z władzą i mocą rozkazuje

nawet duchom nieczystym, i wychodzą. I wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy.





Komentarz



W świetle dnia wszystko jest widoczne. Zło, choć krzykliwe, w gruncie

rzeczy jest słabe, dlatego ukrywa się w ciemnościach. My jesteśmy synami

światłości. Dotyka nas łaska i moc Boga. Chrystus - Święty Boży - może

dokonać cudu przemiany naszego wnętrza. Poprzez uczestnictwo w

Najświętszej Ofierze uświęca nas, byśmy mogli dotrzeć do krainy żyjących i

stanąć twarzą w twarz z Bogiem - Miłością.

[Coltrane]

(Łk 4,18)

Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność.



(Łk 4,38-44)

Po opuszczeniu synagogi w Kafarnaum Jezus przyszedł do domu Szymona.

A wysoka gorączka trawiła teściową Szymona. I prosili Go za nią. On stanąwszy

nad nią rozkazał gorączce, i opuściła ją. Zaraz też wstała i usługiwała im.

O zachodzie słońca wszyscy, którzy mieli cierpiących na rozmaite choroby,

przynosili ich do Niego. On zaś na każdego z nich kładł ręce i uzdrawiał ich.

Także złe duchy wychodziły z wielu, wołając: Ty jesteś Syn Boży! Lecz On je gromił

i nie pozwalał im mówić, ponieważ wiedziały, że On jest Mesjaszem. Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce pustynne. A tłumy szukały Go i przyszły aż do Niego; chciały

Go zatrzymać, żeby nie odchodził od nich. Lecz On rzekł do nich: Także innym

miastom muszę głosić Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, bo na to zostałem

posłany. I głosił słowo w synagogach Judei.





Komentarz



Papież Grzegorz Wielki (540-604) jest jednym z największych świętych i

Ojców Kościoła zachodniego. Przyczynił się do wzrostu jedności Kościoła,

zreformował liturgię, ujednolicając i upowszechniając obrządek rzymski,

pozostawił po sobie liczne pisma, czytane i komentowane do dziś. On

również - jeszcze nim został papieżem - zapoczątkował praktykę tzw. Mszy

gregoriańskich za zmarłych. Pomimo wielkich dokonań był człowiekiem

bardzo pokornym. Na początku swego pontyfikatu nadał sobie tytuł (używany

przez papieży do dziś): "sługa sług Bożych"; pozostał mu wierny w praktyce

do samego końca, pozwalając, by sam Chrystus działał w nim i przez niego

dla zbawienia ludzi.

[Coltrane]

(Mt 4,19)

Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi.



(Łk 5,1-11)

Gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad

jeziorem Genezaret - zobaczył dwie łodzie, stojące przy brzegu; rybacy zaś

wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy do jednej łodzi, która należała

do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z

łodzi nauczał tłumy. Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: Wypłyń na

głębię i zarzućcie sieci na połów! A Szymon odpowiedział: Mistrzu, całą

noc pracowaliśmy i niceśmy nie ułowili. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci.

Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich

zaczynały się rwać. Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby

im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się

prawie zanurzały. Widząc to Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i

rzekł: Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiek grzeszny. I jego bowiem,

i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego

dokonali; jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli

wspólnikami Szymona. Lecz Jezus rzekł do Szymona: Nie bój się, odtąd ludzi

będziesz łowił. I przyciągnąwszy łodzie do brzegu, zostawili wszystko i poszli za Nim.





Komentarz



Głębia wód, wypełnienie pustych sieci i poczucie grzeszności Piotra

spotykają się tam, gdzie Jezus chce zaprosić uczniów do odkrywania

tajemnicy Boga. By do niej się zbliżyć, trzeba mieć odwagę otwierania się

na prawdę. Będzie to między innymi prawda o własnej pustce i grzeszności.

Dopiero gdy staniemy wobec niej, możemy zacząć pojmować, że Boża miłość

naprawdę jest większa od wszelkiego grzechu. Świadectwo Piotra zachęca nas

dzisiaj do udziału w Eucharystii - pomimo naszej grzeszności.



pozdr. - z Panem Bogiem !

[KASIA]

a ,czy można coś (Kogoś) dzisiaj jeszcze złowić,





inaczej, czy My umiemy skutecznie EWANGELIZOWAĆ:?

[Coltrane]

Pismo Święte mówi : Nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was.



W innym miejscu możemy przeczytać : A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem (J 14, 26).



a łowić jest jeszcze kogo, wiele jest serc które czekają na Ewangelię :)



pozdr. - z Panem Bogiem

[Coltrane]

(J 8,12)

Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.



(Łk 5,33-39)

Faryzeusze i uczeni w piśmie rzekli do Jezusa: Uczniowie Jana dużo poszczą

i modły odprawiają, tak samo uczniowie faryzeuszów; Twoi zaś jedzą i piją.

Jezus rzekł do nich: Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki

pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas kiedy zabiorą im pana młodego,

i wtedy, w owe dni, będą pościli. Opowiedział im też przypowieść:

Nikt nie przyszywa do starego ubrania jako łaty tego, co oderwie od nowego; w

przeciwnym razie i nowe podrze, i łata z nowego nie nada się do starego.

Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie

młode wino rozerwie bukłaki i samo wycieknie, i bukłaki się zepsują.

Lecz młode wino należy wlewać do nowych bukłaków. Kto się napił starego

wina, nie chce potem młodego - mówi bowiem: Stare jest lepsze.





Komentarz



Uświęcona wielowiekową tradycją praktyka obchodzenia pierwszych piątków

miesiąca pomaga w zachowaniu wierności Bogu, do której wzywa św. Paweł.

Ale Ewangelia przestrzega nas, byśmy nie sprowadzili jej do gestów

zewnętrznych, uspokajających sumienie tylko pozornie. Byłoby to

przyszywaniem nowych łat do starego ubrania. Regularna spowiedź ma być

elementem odnowy całego naszego życia, wytrwałej pracy nad jego

gruntowną przemianą.

[mniemanologia]

a ,czy można coś (Kogoś) dzisiaj jeszcze złowić,





inaczej, czy My umiemy skutecznie EWANGELIZOWAĆ:?

Właśnie Kasiu. Dobre znalazłaś sobie pytanie. I jak przemyślenia?

[kuuku]

inaczej, czy My umiemy skutecznie EWANGELIZOWAĆ:?

Próbowałem pokazać błędy i ich skutki dotyczące stosowania priorytetów przyczyn zakazów i nakazów kościoła. Niestety zamiast odrobiny refleksji czy analizy moich spostrzeżeń zostałem wyśmiany, obrzucony epitetami i potraktowany jako wróg Kościoła.

[KASIA]

Niestety zamiast odrobiny refleksji czy analizy moich spostrzeżeń zostałem wyśmiany,

odrobiny refleksji nie okazaliśmy, oj jak dużo, cierpliwości wykazaliśmy





a Ty ,ewangelizujesz na swoją religię ,nawet nie chcesz sie przyznać, jakiego jesteś wyznania, czy to jakaś tajemnica ? komu służysz ?

[Coltrane]

(J 14,6)

Ja jestem drogą prawdą, i życiem, nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak

tylko przeze Mnie.



(Łk 6,1-5)

W pewien szabat przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i,

wykruszając je rękami, jedli. Na to niektórzy z faryzeuszów mówili:

Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat? Wtedy Jezus rzekł im w

odpowiedzi: Nawet tegoście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był głodny

on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne,

sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je

spożywać. I dodał: Syn Człowieczy jest panem szabatu.





Komentarz



Ewangelia jest pełna paradoksów, czyli stwierdzeń stojących w sprzeczności

z powszechną opinią. I tak, Jezus broni uczniów łuskających kłosy,

choć w powszechnej opinii łamią oni spoczynek szabatu. Paweł błogosławi

prześladowcom, choć w ich oczach zasługuje na wzgardę. Wnikliwe

dostrzeganie wyzwalającej prawdy Ewangelii, choć budzi opór u ciasno

myślących ludzi, rozpala w sercu głęboką radość i wdzięczność.

Daje siłę do cierpliwego znoszenia wszelkich przeciwności ze względu na Chrystusa.